Perły są podziwiane od tysiącleci, życie szlachetnych pereł

Perły są szlachetne, nobliwe i symbolizują lojalność. Egipskie kobiety nosiły perły na szyi już 1500 lat p.n.e., a dla Rzymian perły były symbolem bogactwa, mądrości i dobrej fortuny. Perła może zachować swoje piękno przez imponujące 100 do 150 lat.

Ludzkość zna perły od ponad 6 tysięcy lat. A że jest to prawda, a nie mit, potwierdzają bezsprzecznie Chińczycy, którzy przypisywali perłom także działanie lecznicze. Hindusi, którzy używali pereł jako talizmanu, oraz władcy mongolscy, którzy wierzyli, że picie wywaru z pereł zwiększy ich męskość. Legendy o perłach zostały opisane tutaj.

Strażnicy pereł

Perły są owocem, można też powiedzieć produktem, niektórych gatunków morskich i słodkowodnych małży, rzadziej ślimaków. Większość małży spędza większość życia zakopana w dnie lub przyczepiona do skał, za pomocą wici. Czy wiesz, że charakterystyczną cechą małży jest to, że w ogóle nie mają głowy?

Jednak wszystkie małże żywią się drobnymi cząstkami żywej materii, które odfiltrowują z wody za pomocą skrzeli. I właśnie dlatego większość małży jest wrażliwa na jakość wody. Jeśli woda jest zbyt mulista, zagrożone są małże. I odwrotnie, perła utworzy się tylko wtedy, gdy między ściankę muszli a płaszcz dostanie się np. ziarnko piasku lub kamyk. Aby zapobiec podrażnieniom, mięczak stopniowo powleka ziarno piasku warstwami perły, tworząc w ten sposób faktycznie perłę.

Mięczak, w którym "rodzi się" perła, nazywany jest perłopławem. Każda perła uzyskuje swój niepowtarzalny opalizujący kolor i blask poprzez naprzemienne obudowywanie warstwami masy perłowej i konchioliny. Perły można znaleźć w wielu rodzajach muszli. Do najcenniejszych pereł należą te z rodzaju muszli Pteria, a do największych pereł należą perły morskie, czyli Pinctada maxima. Ich skorupa waży nawet do 5,5 kg. Ich występowanie notuje się u zachodnich i północnych wybrzeży Australii.

Rzadkość pereł naturalnych i ich występowanie

Perła często uzyskuje swój kolor w zależności od rodzaju muszli, w której powstała. Kształt naturalnej perły oparty jest na formie lub kształcie ziarna piasku lub kamyka oraz na położeniu muszli. Wielkość perły zależy od rodzaju muszli, a także od temperatury i oczywiście czasu. Perły naturalne lub niekulturowane są bardzo rzadkie i drogie, ponieważ za ich powstaniem nie stoi czynnik ludzki. Zanim jednak uda się znaleźć naturalną perłę, trzeba otworzyć wiele pokładów pereł. Ostrożne otwieranie nie zaszkodzi jednak perle.

Perły poławiane są najczęściej w ciepłych wodach mórz tropikalnych, na przykład u wybrzeży Sri Lanki i południowych Indii, gdzie różowo-czarne i żółte perły występują głównie na głębokości 6-15 m. Z kolei Zatoka Perska znana jest z różowych i kremowobiałych pereł. Największe ilości pereł na rynku są dziś produkowane przez hodowle w Azji Południowo-Wschodniej i na Południowym Pacyfiku, od Chin, Wietnamu, Japonii po Australię, Polinezję i Tahiti.

Urzekająca elegancja pereł hodowlanych

Perły hodowlane powstają w takich samych warunkach jak perły naturalne, ale są wytwarzane przez człowieka. Perły hodowane są na farmach perłowych, np. poprzez wkładanie drobnych koralików do muszli małży, które następnie w ten sam sposób obudowywane są warstwami perły.

Perły hodowlane dzielą się na pozornie podobne grupy. Bardziej znanymi, ale droższymi perłami hodowlanymi są perły morskie. Drugą, i chyba najbardziej rozpowszechnioną grupą prawdziwych pereł, są perły słodkowodne lub perły rzeczne. O ich autentyczności świadczy ta sama metoda hodowli, co hodowla pereł morskich na farmie pereł. Nie tracą one swojego piękna. Są jedwabiste i błyszczące, mają zachwycający porcelanowy wygląd.

Spojrzenie wstecz na historię

Nie tylko ze względu na swoją szlachetność perły zapisały się w historii niektórych królewskich i świątynnych skarbów. Niezwykle duża perła wielkości gołębiego jaja należała do króla Hiszpanii Filipa II. Perła o średnicy 5 cm jest również skarbem Królestwa Brytyjskiego. A największa chyba perła jest podobno w posiadaniu banku w San Francisco.